N A S Z   P A R T N E R

"Kpt. Jakub Wajda, Katyń, dokumenty i fotografie" - w piątek odsłonięcie tablicy i wystawa w Galerii "Rogatka"

13.10.2011
|
Zaakceptuj marketing-cookies, aby oglądać filmy.
"Kpt. Jakub Wajda, Katyń, dokumenty i fotografie" - w piątek odsłonięcie tablicy i wystawa w Galerii "Rogatka"

J. M. Rektor Politechniki Radomskiej prof. Mirosław Luft, prof. zwyczajny oraz Dziekan Wydziału Sztuki prof. Andrzej Olszewski, prof. zwyczajny zapraszają w piątek 14 października o godz. 12:00 do Galerii "Rogatka" na wernisaż wystawy:

Andrzej Wajda

"Kpt. Jakub Wajda, Katyń, Dokumenty i fotografie"

Wystawa jest poświęcona osobie kpt. Jakuba Wajdy z okazji odsłonięcia tablicy pamiątkowej na dawnym domu oficerskim usytuowanym przy ul. Malczewskiego 20.

Tuż po uroczystym odsłonięciu tablicy w pobliskiej Galerii "Rogatka" rozpocznie się wernisaż wystawy, na której zostaną zaprezentowane reprodukcje archiwalnych zdjęć pochodzących ze zbiorów rodzinnych Andrzeja Wajdy oraz fotografie z filmu "Katyń", których autorem jest Piotr Bujnowicz.


Kpt. piech. Jakub WAJDA - s. Kazimierza i Anny z Lisowskich, ur. 21 VII 1900 r. w Szarowie, pow. bocheński. Uczęszczał do gimnazjum w Bochni i w Krakowie. Należał do Związku Strzeleckiego.

W końcu 1917 r. wraz z 15 kolegami przerwał naukę i wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego w Bolechowie. W lutym 1918 r. jako żołnierz 2 pp Leg., internowany przez Austriaków w Huszt (Węgry), a następnie wcielony do armii austriackiej, skąd uciekł i zgłosił się do 4 pp Leg. W połowie listopada 1918 r. wraz z pułkiem wyruszył na odsiecz Lwowa. Na froncie przebywał do kwietnia 1919 r., awansował do stopnia plut. Następnie pełnił służbę w baonie zapasowym 4 pp Leg. Po zakończeniu wojny od kwietnia do czerwca 1921 r. był oddelegowany na Górny Śląsk jako oficer prowiantowy dla wojsk powstańczych. W latach 1922-23 uzupełniał wykształcenie, zdał egzamin dojrzałości i kontynuował służbę zawodową. Awansował: do stopnia ppor. w 1923, por. w 1924 r. Pełnił służbę w Szefostwie Intendentury DOK X. W 1925 r. został przeniesiony do 38 pp, a w 1926 r. do 44 pp. W 1933 r. awansował do stopnia kpt. Od 23 III 1934 r. służył w 72 pp w Radomiu na stanowisku dowódcy kompanii. We wrześniu 1939 r. był I adiutantem 72 pp.

Za udział w walkach z hitlerowskim najeźdźcą w 1939 r. został przez ówczesne władze wojskowe odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu VM nr 14254 protokół MON nr 1.

Odznaczony także: Srebrnym Krzyżem Zasługi i medalami pamiątkowymi.

Zagarnięty do niewoli sowieckiej, osadzony w Starobielsku, zamordowany w Charkowie (wykaz, poz. 453).