Aktor też człowiek - czyli co nieco o najnowszej sztuce Teatru Powszechnego w Radomiu pt.: "Czego NIE widać"
Aktor też człowiek.
Jego życie bywa nieprzewidywalne.
Na scenie wszystko może się wydarzyć...
Radom, Teatr Powszechny. Sobota wieczór. Sala pełna widzów. Kurtyna w górę!
Przenosimy się na brytyjską prowincję, gdzie pewna trupa teatralna wystawia spektakl
"Co widać."
Obsada: Patrycja Zywert, Wojciech Wachuda, Jarosław Rabenda, Natalia Rzeźniak, Karolina Łękawa, Michał Górski, Wiktor Korzenowski, Karolina Michalik, Marek Braun, Włodzimierz Mancewicz. Reżyseria: Tomasz Dutkiewicz.
Akt pierwszy - próba generalna.
Akt drugi - widzimy to samo przedstawienie od kulis.
Akt trzeci - obserwujemy efekt zderzenia zakulisowych perypetii aktorów z ich perypetiami scenicznymi.
Czego nie widać?
Aktorstwo to ciężki kawał chleba - Wielogodzinne próby, przedpremierowy stres i narastający niepokój przed pomyłką, paraliżem scenicznym, poplątaniem tekstu, nieprzewidzianymi sytuacjami. Ten strach jest najgorszy...
A kiedy obawy staną się rzeczywistością?
" W tym świecie napięć i niedomówień nic tak dobrze nie robi jak talerz sardynek..."
Jak to?!
Aktor też człowiek. Na scenie wszystko może się zdarzyć. Bywa czasem, że jego potknięcie jest tak wielkie, że nie ma co zbierać, a wtedy... najskuteczniejsze okazują się najbardziej niedorzeczne wyjaśnienia. O! Chociażby talerz sardynek!
I spektakl toczy się dalej. W końcu okrutny błąd na scenie wywołuje jedynie uśmiech na twarzy widzów.
Reżyser Tomasz Dutkiewicz dał wycisk naszym radomskim aktorom!
Pracę nad spektaklem nazwał "przygodą fitness"... Faktycznie, by zagrać w "Czego nie widać" trzeba być nie tylko świetnym ale i wysportowanym aktorem! Bieganie po schodach, wychodzenie i wchodzenie przez drzwi, a nawet okno w odpowiednim czasie...
Oj, precyzji i tempa nie zabrakło naszym artystom.
Nie lada wyzwaniem było za nimi nadążyć siedząc beztrosko na widowni.
Być może dlatego, Ci bardziej "wysportowani" i spostrzegawczy wśród nas
głośniej i częściej się śmiali...?
Nie oceniajmy tego spektaklu jedynie miarą gatunku jaki reprezentuje i śmiechu na widowni.
To zbyt płytka ocena. Wyrok, niczym decyzja o wygranej przy pomocy klaskomierza
w "Od przedszkola do Opola."
"Czego nie widać" to przede wszystkim wciągające, przerysowane (?), zakulisowe życie teatru. Daje wiele powodów do śmiechu ale, co najważniejsze - zadumy nad blaskami i cieniami życia aktora.
Świetna gra aktorska. Mnóstwo emocji. Doskonały debiut Natalii Rzeźniak.
To trzeba zobaczyć! Polecam!
Małgorzata Ziewiecka
