Polecamy: W przestrzeni Magdaleny Abakanowicz - Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku
Muzeum Rzeźby Współczesnej W PRZESTRZENI MAGDALENY ABAKANOWICZ
13 lipca 6 października 2019
Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku
Muzeum Rzeźby Współczesnej, Galeria Oranżeria, Galeria Kaplica, Galeria Wozownia, Park Rzeźby, Pałac Józefa Brandta
Kuratorka: Eulalia Domanowska,
Współpraca: Henryk Gac
Wystawa W przestrzeni Magdaleny Abakanowicz, prezentowana wiosną w Muzeum Sztuk Dekoracyjnych i Designu w Rydze, które jest częścią tamtejszego Muzeum Narodowego, latem gości w rozszerzonej wersji we wszystkich galeriach oraz w Parku Rzeźby w Orońsku, pokazując wielowątkową twórczości wielkiej polskiej artystki. W ciągu 60 lat działalności artystycznej Magdalena Abakanowicz zajmowała się różnymi dziedzinami sztuki, przekraczając granice i łącząc rozmaite media. Odbywało się to na drodze eksperymentów i poszukiwań. Oprócz tkanin i abakanów powstały rysunki, rzeźby, instalacje przestrzenne, projekty architektoniczne, rzeźby w przestrzeni publicznej, które można zobaczyć w ważnych kolekcjach na terenie Europy, Azji, a przede wszystkim Stanów Zjednoczonych.
Na wystawie orońskiej najbardziej znanym abakanom towarzyszą rzeźby wykonane z jutowego płótna utwardzanego żywicą, m.in. Postacie stojące (19861987), Plecy (1976), Mutanty (19941996), a także Oracz (19961997). Ekspozycja pokazuje jak duże znaczenie miała dla artystki figura ludzka. Sporadycznie traktowana w sposób dosłowny, częściej pojawiała się jako ślad, odcisk, skorupa czy fragment tkanki. Charakterystyczne dla jej twórczości są cykle rzeźbiarskie przedstawiające pojedyncze postaci lub tłumy. Z kolei Gry wojenne i Katharsis są świadectwem zainteresowania autorki szeroko pojętą naturą. Wystawa, zorganizowana dwa lata po przedwczesnej śmierci Abakanowicz, jest przekrojowym przypomnieniem jej sztuki. Nadszedł czas badań i rekapitulacji. Jak dziś pokazywać twórczość wielkiej artystki i jej dziedzictwo, czy można powiedzieć coś nowego o jej życiu i sztuce, która powinna zająć należne jej miejsce w panteonie wielkich polskich mistrzów.
Magdalena Abakanowicz była jedną z najbardziej znanych w świecie polskich artystek (19302017). Zajmowała się tkaniną i rzeźbą, które w jej ujęciu znacznie przekraczały konwencjonalne ramy dyscypliny. Studiowała w latach 19501954 w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Początkowo zajmowała się malarstwem, by szybko przejść do innych dziedzin twórczości tkaniny i rzeźby. Decydującym wydarzeniem otwierającym międzynarodową karierą artystki było otrzymanie w 1965 roku złotego medalu na Biennale w Sao Paulo. Zasłynęła tzw. abakanami oraz figuratywnymi kompozycjami przestrzennymi, które powstawały głównie z tkanin, juty, ale także z drewna, kamienia czy brązu. Wprowadziła techniki tkackie do galerii sztuki nowoczesnej. Monumentalne abstrakcyjne formy zawieszała w przestrzeni, przekraczając granice między tkaniną i rzeźbą, pomiędzy obiektem i otoczeniem. Jednocześnie intrygowała ją faktura materii. Abakany, wykonane z barwionego, sizalowego włókna zachwycają zwielokrotnioną organicznością. Artystka pisała: [...] (Abakany) drażniły ludzi. Były nie w porę. W tkactwie gobelin francuski, w sztuce: pop-art i sztuka konceptualna, a tu [formy] magiczne, skomplikowane ogromne...
Magdalena Abakanowicz reprezentowała Polskę na Biennale Sztuki w Wenecji w 1980 roku. Jest autorką blisko sześćdziesięciu instalacji w przestrzeni publicznej, m.in. dużych realizacji rzeźbiarskich w Parku Granta w Chicago, Parku Olimpijskim w Seulu w Korei Płd., Muzeum Miejskim w Hiroszimie w Japonii, Storm King Art Center pod Nowym Jorkiem, Ogrodzie Rzeźby Muzeum Izrael w Jerozolimie, Europos Parkas pod Wilnem na Litwie, a także na poznańskiej Cytadeli. Brała udział w słynnej, historycznej wystawie analizującej założenia i spuściznę sztuki feministycznej WACK! Art and the Feminist Revolution w Museum of Contemporary Art (MOCA) w Los Angeles (2007). Prezentowała swoje prace w Metropolitan Museum w Nowym Jorku i w kilkuset innych muzeach i galeriach Europy, Ameryki Północnej, Azji i Australii. Odznaczona dwukrotnie nagrodą rzeźbiarską przez Sculpture Center w Nowym Jorku.